Sandra Sterle
Oživjeti djeda je promišljanje o ograničenjima apstrakcije i sposobnosti da se očuva celovitost života. Dekonstrukcija vremena, arhiviranje i pejzažno oblikovanje sećanja postaju sredstva rekonstrukcije kroz bizarne pokušaje da se oživi određena osoba i povrati sopstveno pamćenje. Lik jednog čoveka i priča o njegovom životu predstavljaju oblik fragmentisanog sećanja u nastajanju, što se pretvara u nemoguć zadatak – pisanje linearne istorije.
Sandra Sterle rođena je 1965. godine i predaje na Odsjeku za film i video na Umjetničkoj akademiji Univerziteta u Splitu, Hrvatska. Diplomirala je 1989. na Akademiji likovnih umjetnosti u Zagrebu, a školovanje nastavila 1995/96. na Kunstakademie u Diseldorfu (klasa Nan Hoover). Od 1991. do 2000. živela je i radila u Amsterdamu, gde je dobijala stipendije i nagrade od BKVB (Fonds voor beeldende kunsten) i AFK (Amsterdams Fonds voor de Kunsten). U periodu od 2000. do 2001. radila je i izlagala na različitim lokacijama i u institucijama širom SAD-a (Wexner Center for the Arts u Kolumbusu, Franklin Furnace Foundation, Location 1 galerija, Artistspace i Parsons College of Art and Design). Od 1995. izlaže samostalno i učestvuje na međunarodnim izložbama, rezidencijama i filmskim festivalima. Njen rad obuhvata širok spektar medija – od filma do performansa, fotografije, instalacija i interaktivnih projekata. Izlagala je i u okviru važnih retrospektiva hrvatskog eksperimentalnog filma i video umetnosti, poput izložbi Frame by Frame, Personal Cinema Program, Insert, kao i na holandskoj retrospektivi A Short History of Dutch Video Art.