Pohvala
Zoran Naskovski
Zoran Naskovski je medijski umetnik. Radi u širokom rasponu medija kao što su video, film, instalacija, performans, zvuk, internet projekti. Radovi Naskovskog izlagani su kako na srpskoj umetničkoj sceni tako i na međunarodnim izložbama u institucijama i muzejima kao sto su Whitney Museum u Njujorku, Andy Warhol Museum u Pitsburgu, Wexner Center u Ohaju, Berkeley Art Museum/Pacific Film Archive u Berkliju, Tate Britain u Londonu, Centre Georges Pompidou u Parizu, n.b.k. (Neuer Berliner Kunstverein) u Berlinu, Fridericianum Kassel u Kaselu, MACRO Museum u Rimu, Kunsthalle Wien u Beču itd. kao i na medijskim festivalima kao što su Transmediale, Berlin, DEAF-Dutch Electronic Art Festival – V2_Lab for the Unstable Media, Roterdam, Impakt Festival, Utreht, WRO Media Art Biennale, Vroclav, Instants Video Festival, Marsej, Dallas Video Festival, Dalas (TX).
Učestvovao je 2007. godine na centralnoj izložbi 52. Bijenala u Veneciji „Think with the Senses – Feel with the Mind. Art in the Present Tense”.
Video instalacija Untitled 2/2 IQ Test zasnovana je na suočavanju dva događaja sa istim idejama, ali koji emituju potpuno drugačije vibracije i navode na razmišljanje o sličnim situacijama iz bilo koje druge društvene realnosti i iz bilo kojeg drugog vremena, posebno uključujući sadašnje. Snimci koji su jukstapozirani, ali koji se posmatraju u istoj vidnoj ravni, istovremeno fragmentarni i umreženi, su dva vremenski bliska događaja s kraja 60-tih godina koja u svojoj nameri imaju pozitivne i emancipatorske ideje kontrakulture. Snimak projektovan sa video beam-a propušten kroz snop linija vunenih traka prikazuje nastup indijskog muzičara Ravi Šankara na Monterey pop festivalu 1967. godine koji je jedan od najbolje snimljenih javnih događaja u interakciji sa publikom na otvorenom. Druga dva jukstapozirana snimka su dnevni i noćni snimci nastupa rok muzičara na ozloglašenom Altamont festivalu 1969. godine, na kojem “Anđeli pakla” preuzimaju ulogu uspostavljanja reda na festivalu i gde upravo zahvaljujući njima i njihovom destruktivnom ponašanju eskalira nepredviđeno i dotad neviđeno nasilje.
Nepostojanje organizovanih i globalnih antiratnih pokreta danas, među generacijama stopljenom i umreženom digitalnim tehnologijama otvara pitanje da li razotkrivanje mehanizama nasilja predstavlja i sada u vremenu sve većih podela, globalnih sukoba, ratova i nuklearnih pretnji, jedan od vodećih zadataka u smislu novih metoda političkog otpora.
